واکاوی رابطه کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت با رشد توانایی آینده پژوهی در دانشجویان

زمینه: یکی از وظایف دانشگاه ها، توانمند سازی دانشجویان در زمینه های مختلف از جمله شناخت و پژوهش درباره آینده است که این امر می تواند تحت تأثیر کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت آن ها باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت  با رشد توانایی آینده پژوهی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری انجام شده است. روشها: روش تحقیق، همبستگی است و جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد ساری به تعداد 10527 نفر در سال تحصیلی  96-95 بودند که با استفاده از جدول مورگان نمونه­ ای با حجم370 بر اساس روش نمونه ­گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از مقیاس های استاندارد کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990 )، خلاقیت تورنس (1990) و توانایی آینده پژوهی پارسا و همکاران(1390) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه ها با اعتبار محتوا و پایایی آن با آلفای کرونباخ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف، رگرسیون و همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد 68 درصد از واریانس نمره توانایی آینده پژوهی توسط کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت تبیین شده است و کیفیت تجارب یادگیری با ضریب بتا 725/0=β بیشترین رابطه را با توانایی آینده پژوهی دانشجویان دارد. مقدار همبستگی ابعاد منابع کتابخانه­ای و کامپیوتری (601/0 =r)، محتوا و ارزشمندی دروس (729/0 =r)، انعطاف­پذیری یادگیری (502/0 =r)، کیفیت روابط رسمی و غیررسمی استاد دانشجو (659/0 =r) با رشد توانایی آینده پژوهی با 05/0> Sig تایید گردید. ابعاد سیالی(168/0 =r)، انعطاف­پذیری (733/0 =r)، ابتکار (38/0 =r)، بسط (614/0 =r)، با رشد توانایی آینده پژوهی با 05/0> Sig تایید گردید. نتیجه گیری: تجارب یادگیری و ابعاد آن شامل منابع کتابخانه­ای و کامپیوتری ، محتوا و ارزشمندی دروس ، انعطاف­پذیری یادگیری و کیفیت روابط رسمی و غیررسمی استاد دانشجو و همچنین خلاقیت و ابعاد آن شامل سیالی، انعطاف­پذیری، ابتکار و بسط با رشد توانایی آینده پژوهی رابطه مستقیم و معناداری دارد.